Hello misterrr!
Door: Chloë
18 Januari 2015 | Indonesië, Gili Air
Hello Misterrrrr!!!
Degene die ooit in Indonesië zijn geweest zullen het vast herkennen. Please misterrr photo?
Teun weet niet wat hem overkomt, iedereen wil met m op de foto, de eerste 3 keer vreemd, daarna enigzins irritant maar na 20 keer hilarisch. Sommige mensen zijn serieus verbaasd als ze ons zien, andere krijgen bijna een hartaanval en alleen de dappere Indonesiërs durven iets te zeggen of vragen.
Verbaasd zijn wij ook telkens als we ergens zijn waar helemaal niemand Engels spreekt, als we de oneindige rijstvelden voorbij zien komen, als we wéér iets nieuws proeven op de hoek van een straatje, en het elke keer lekkerder is. Verbaasd zijn we ook over de vriendelijkheid van de mensen en over hoe mooi het hier is. Verbazingwekkend is het ook dat we koffie hebben geprobeerd van de Luwak en nog steeds zijn we niet aan de dunne k..
Er zijn ondertussen al een paar dingen die we af kunnen strepen van de bucket-list, check!
Maandag 29 december zetten we onze opgezwolle voetjes op indonesische bodem. We maakte meteen kennis met het getoeter en het roekeloze rijgedrag van de Indonesiërs in Jakarta. Eenmaal veilig aangekomen bij ons eerste guesthouse in Bogor hebben we genoten van de rust en het kabbelende water van de rivier (lees: oorverdovend) en zijn we helemaal zen geworden. Nadat we bijna zijn weggespoeld uit de botanische tuinen in Bogor was het voor ons tijd om kennis te maken met Bandung. Daar gingen we op zoek naar de Tangkuban-perahu vulkaan. Na wat spannende ritjes met lokale busjes (Angkots) kwamen we aan in een bergdorpje waar we over zouden moeten stappen om bij de vulkaan te komen. Helaas begrepen we daar met handen en voetenwerk dat de vulkaan gesloten was ivm uitbarsting gevaar. Aangezien we natuurlijk nog wat meer dingen wilde zien vertrokken we snel naar onze tweede optie, de hotsprings. Na lang zoeken en minimaal 3 keer teveel betaald te hebben voor vervoer waren we op de plaats van bestemming; ciater, een soort warmwaterbron maar dan veranderd in een soort "Ponypark Slagharen meets Drievliet" versie. Het bleek dat we daar in onze vulkaanbeklim outfit weinig te zoeken hadden, dus na een half uurtje op de foto te zijn gezet besloten we af te druipen. We vonden al snel een angkot die richting Bandung ging, dat was wel een opluchting. Onze chauff had duidelijk geen zin om in de kilometers lange file aan te sluiten die voortduurde totaan Bandung centrum dus besloot hij de bergweggetjes te nemen. Spannenddddd maar wel super mooi!!! In Bandung weer lekker op straat gegeten en besloten de volgende dag vroeg de trein te pakken. Helaas bestaat er hier geen NS app en is het treinschema in de krant niet erg betrouwbaar dus het was even spannend of we wel op tijd zouden zijn voor de enige trein die naar onze volgende bestemming Yogjakarta zou rijden. Na een kilometertje of 2 met backpack gelopen te hebben kwamen we bezweet en precies optijd aan op het treinstation. Aangezien het 3 euro scheelde besloten we eersteklas te reizen. Wat een luxe! Na 7 uurtjes boemelen bereikten we Yogya. Heerlijke stad, leuk hotel gevonden en hier hebben we het ookwel even volgehouden.
Om terug te komen op de bucketlist, een van de zeven wereldwonderen de Borobudur tempel bezocht ennnnn vulkaan beklimmen, check!! Na veel getwijfel besloot Chloë Teun te vergezellen op de barre tocht naar de top van de Merapi vulkaan. Een tocht die om tien uur s avond begon met het rijden naar een bergdorpje, waar om 1 uur s nachts de wandeltocht kon beginnen. Voor het eerst hadden we het koud in Indonesië. Na het eerste deel van de beklimming geen last meer van! Tot nu toe alles nog vrij soepel, het laatste deel van de tocht was afzien maar na 5 uur klimmen en klouteren toch de top bereikt! Uitgeput en vol hoop kwamen we aan bij de kraterrand, een vreugdesdansje op de vulkaan gedaan maar al snel sloeg de vreugde om in teleurstelling, we bevonden ons namelijk midden in een dikke wolk waardoor we amper de krater konden zien en eigenlijk alleen de zwavellucht konden ruiken. Nadat we allemaal bijna waren bevroren en de lucht nog steeds grijs was besloten we aan de afdaling te beginnen. Deze was nog heftiger dan omhoog. Blaren, steentjes en zand in je schoenen en als kersje op de taart begon het ook nog te regenen. We vinden onszelf wel superstoer nu we de Merapi vulkaan hebben getrotseerd. Daarna hadden we wel een massage en een goed diner verdiend.
We besloten vanuit Jogjakarta een detour te maken naar de Karimunjawa eilanden, het leek zo'n goed idee... na een lange tocht waren we in Jepara waar de boot zou vertrekken. Nou niet dus... Na 2 dagen een beetje doelloos rond te hebben gehuppeld in Jepara ging de boot nog steeds niet ivm hoge golven, wel ging er een kleine vissersboot waar we zo maar in hoefde te stappen. Deze vriendelijke mannen hebben we bedankt en snel hebben we de bus gepakt naar Semarang om met de trein via Surabaya onze volgende bestemming Malang te bereiken.
Nu zijn we ongeveer 3 weken op reis en hebben nog 2 vulkanen getrotseerd, beide wel met succes! De rokende krater van de Bromo vulkaan en het turqouis blauwe cratermeer van de Ijen vulkaan waren beide spectaculair! Onze supervriendelijke en ervaren gidsen maakten deze tocht onvergetelijk.
Tijd voor wat ontspanning, na de Ijen vulkaan met zijn oneindige gele zwavel en prachtige bluefire achter ons te hebben gelaten, stapten we op de ferry naar Bali. Halfuurke varen, en daar sta je dan op Bali, zonder plan. Dus na alle chauffeurs duidelijk gemaakt te hebben dat we nog niet wisten waar we heen gingen hebben we de lonely planet voor het eerst opengeslagen en besloten naar Sanur te gaan waar we heerlijk hebben gegeten maar na 5 keer Nederlanders gehoord te hebben besloten we dat het weer tijd was om te vertrekken. 5 Uurtjes met de slome ferry naar Lombok, onderweg heeft Teun nog dolfijnen gespot. In Senggigi hebben we genoten van een paar cocktails tijdens zonsondergang om de volgende dag te vertrekken richting Gili Air.
Het paradijs! Hier hebben we uit een kokosnoot gedronken, gesnorkeld, gedoken, in de zon gelegen, verbrand (ondanks factor 50) en hebben we een prachtig Indonesisch hutje als hotelkamer met een buitendouche. Dat af en toe de stroom uitvalt nemen we voor lief. (Anne, de verse tonijn bij Scallywags is toppp!) Tijdens de duik hebben we mogen genieten van maar liefst 4 baby sharks en 1 grote..waaahhh gelukkig was de grote iets verder weg. Een waterslang, een schildpad, een Nemo een Dori en heel veel andere gekleurde vissen. Een visje vond Chloe's verbrande beentjes zo aantrekkelijk dat hij daar liever aan knabbelde dan aan schillies schild. Het was weer een mooie ervaring.
We hebben nog een duik op de planning en willen nog terug naar Kuta op Lombok en nog even langs Ubud op Bali. Hiervoor hebben we nog een dag of 10 en dan is ons Indonesië avontuur alweer voorbij.
We houden het nog wel even vol hier :)
Degene die ooit in Indonesië zijn geweest zullen het vast herkennen. Please misterrr photo?
Teun weet niet wat hem overkomt, iedereen wil met m op de foto, de eerste 3 keer vreemd, daarna enigzins irritant maar na 20 keer hilarisch. Sommige mensen zijn serieus verbaasd als ze ons zien, andere krijgen bijna een hartaanval en alleen de dappere Indonesiërs durven iets te zeggen of vragen.
Verbaasd zijn wij ook telkens als we ergens zijn waar helemaal niemand Engels spreekt, als we de oneindige rijstvelden voorbij zien komen, als we wéér iets nieuws proeven op de hoek van een straatje, en het elke keer lekkerder is. Verbaasd zijn we ook over de vriendelijkheid van de mensen en over hoe mooi het hier is. Verbazingwekkend is het ook dat we koffie hebben geprobeerd van de Luwak en nog steeds zijn we niet aan de dunne k..
Er zijn ondertussen al een paar dingen die we af kunnen strepen van de bucket-list, check!
Maandag 29 december zetten we onze opgezwolle voetjes op indonesische bodem. We maakte meteen kennis met het getoeter en het roekeloze rijgedrag van de Indonesiërs in Jakarta. Eenmaal veilig aangekomen bij ons eerste guesthouse in Bogor hebben we genoten van de rust en het kabbelende water van de rivier (lees: oorverdovend) en zijn we helemaal zen geworden. Nadat we bijna zijn weggespoeld uit de botanische tuinen in Bogor was het voor ons tijd om kennis te maken met Bandung. Daar gingen we op zoek naar de Tangkuban-perahu vulkaan. Na wat spannende ritjes met lokale busjes (Angkots) kwamen we aan in een bergdorpje waar we over zouden moeten stappen om bij de vulkaan te komen. Helaas begrepen we daar met handen en voetenwerk dat de vulkaan gesloten was ivm uitbarsting gevaar. Aangezien we natuurlijk nog wat meer dingen wilde zien vertrokken we snel naar onze tweede optie, de hotsprings. Na lang zoeken en minimaal 3 keer teveel betaald te hebben voor vervoer waren we op de plaats van bestemming; ciater, een soort warmwaterbron maar dan veranderd in een soort "Ponypark Slagharen meets Drievliet" versie. Het bleek dat we daar in onze vulkaanbeklim outfit weinig te zoeken hadden, dus na een half uurtje op de foto te zijn gezet besloten we af te druipen. We vonden al snel een angkot die richting Bandung ging, dat was wel een opluchting. Onze chauff had duidelijk geen zin om in de kilometers lange file aan te sluiten die voortduurde totaan Bandung centrum dus besloot hij de bergweggetjes te nemen. Spannenddddd maar wel super mooi!!! In Bandung weer lekker op straat gegeten en besloten de volgende dag vroeg de trein te pakken. Helaas bestaat er hier geen NS app en is het treinschema in de krant niet erg betrouwbaar dus het was even spannend of we wel op tijd zouden zijn voor de enige trein die naar onze volgende bestemming Yogjakarta zou rijden. Na een kilometertje of 2 met backpack gelopen te hebben kwamen we bezweet en precies optijd aan op het treinstation. Aangezien het 3 euro scheelde besloten we eersteklas te reizen. Wat een luxe! Na 7 uurtjes boemelen bereikten we Yogya. Heerlijke stad, leuk hotel gevonden en hier hebben we het ookwel even volgehouden.
Om terug te komen op de bucketlist, een van de zeven wereldwonderen de Borobudur tempel bezocht ennnnn vulkaan beklimmen, check!! Na veel getwijfel besloot Chloë Teun te vergezellen op de barre tocht naar de top van de Merapi vulkaan. Een tocht die om tien uur s avond begon met het rijden naar een bergdorpje, waar om 1 uur s nachts de wandeltocht kon beginnen. Voor het eerst hadden we het koud in Indonesië. Na het eerste deel van de beklimming geen last meer van! Tot nu toe alles nog vrij soepel, het laatste deel van de tocht was afzien maar na 5 uur klimmen en klouteren toch de top bereikt! Uitgeput en vol hoop kwamen we aan bij de kraterrand, een vreugdesdansje op de vulkaan gedaan maar al snel sloeg de vreugde om in teleurstelling, we bevonden ons namelijk midden in een dikke wolk waardoor we amper de krater konden zien en eigenlijk alleen de zwavellucht konden ruiken. Nadat we allemaal bijna waren bevroren en de lucht nog steeds grijs was besloten we aan de afdaling te beginnen. Deze was nog heftiger dan omhoog. Blaren, steentjes en zand in je schoenen en als kersje op de taart begon het ook nog te regenen. We vinden onszelf wel superstoer nu we de Merapi vulkaan hebben getrotseerd. Daarna hadden we wel een massage en een goed diner verdiend.
We besloten vanuit Jogjakarta een detour te maken naar de Karimunjawa eilanden, het leek zo'n goed idee... na een lange tocht waren we in Jepara waar de boot zou vertrekken. Nou niet dus... Na 2 dagen een beetje doelloos rond te hebben gehuppeld in Jepara ging de boot nog steeds niet ivm hoge golven, wel ging er een kleine vissersboot waar we zo maar in hoefde te stappen. Deze vriendelijke mannen hebben we bedankt en snel hebben we de bus gepakt naar Semarang om met de trein via Surabaya onze volgende bestemming Malang te bereiken.
Nu zijn we ongeveer 3 weken op reis en hebben nog 2 vulkanen getrotseerd, beide wel met succes! De rokende krater van de Bromo vulkaan en het turqouis blauwe cratermeer van de Ijen vulkaan waren beide spectaculair! Onze supervriendelijke en ervaren gidsen maakten deze tocht onvergetelijk.
Tijd voor wat ontspanning, na de Ijen vulkaan met zijn oneindige gele zwavel en prachtige bluefire achter ons te hebben gelaten, stapten we op de ferry naar Bali. Halfuurke varen, en daar sta je dan op Bali, zonder plan. Dus na alle chauffeurs duidelijk gemaakt te hebben dat we nog niet wisten waar we heen gingen hebben we de lonely planet voor het eerst opengeslagen en besloten naar Sanur te gaan waar we heerlijk hebben gegeten maar na 5 keer Nederlanders gehoord te hebben besloten we dat het weer tijd was om te vertrekken. 5 Uurtjes met de slome ferry naar Lombok, onderweg heeft Teun nog dolfijnen gespot. In Senggigi hebben we genoten van een paar cocktails tijdens zonsondergang om de volgende dag te vertrekken richting Gili Air.
Het paradijs! Hier hebben we uit een kokosnoot gedronken, gesnorkeld, gedoken, in de zon gelegen, verbrand (ondanks factor 50) en hebben we een prachtig Indonesisch hutje als hotelkamer met een buitendouche. Dat af en toe de stroom uitvalt nemen we voor lief. (Anne, de verse tonijn bij Scallywags is toppp!) Tijdens de duik hebben we mogen genieten van maar liefst 4 baby sharks en 1 grote..waaahhh gelukkig was de grote iets verder weg. Een waterslang, een schildpad, een Nemo een Dori en heel veel andere gekleurde vissen. Een visje vond Chloe's verbrande beentjes zo aantrekkelijk dat hij daar liever aan knabbelde dan aan schillies schild. Het was weer een mooie ervaring.
We hebben nog een duik op de planning en willen nog terug naar Kuta op Lombok en nog even langs Ubud op Bali. Hiervoor hebben we nog een dag of 10 en dan is ons Indonesië avontuur alweer voorbij.
We houden het nog wel even vol hier :)
-
18 Januari 2015 - 11:36
Vive:
Helleeuuu kroepoekjes van me,
OMG wat een snoepreisje. Teun als represent hollands next topmodel weet natuurlijk al zijn goede angles te belichten op de foto's haha. Rode chloë is ook heel erg spannend voor die al die living sushi's! Haha
Enjoy enjoyy, wij kwijlen hier weg bij alle foto's en mooie verhaaltjes!!
Dikke kisss -
18 Januari 2015 - 13:49
Creta:
Hoi lieve globetrotters,
Zou het nou nog mooier kunnen worden?Via google maps kwijlen we hier weg bij een druilerige grauwe achtergrond van een grijze mistdeken die ons gekluisterd houdt aan de social media, met jullie als trending topic!Nou de foto's nog , dan zitten we helemaal vastgeplakt aan het beeldscherm.We genieten mee met jullie op een afstandje.Lijkt net vlakbij als jullie ons zo ghoed op de hoogte houden.Thanks en e
n geniet ervan; xxxx
-
18 Januari 2015 - 14:40
Piet:
Ikke willl ookkkkkkkkkkkkkkkk -
18 Januari 2015 - 18:08
Pieter:
Hey,
Natuurlijk jaloers. Wat een ervaringen.
War betreft het goede weer gaan we jullie overmorgen evenaren.
Super bedankt voor alle berichtjes die we krijgen, zijn daar super blij mee.
Geniet ze en groetjes vanuit Venhorst
XXX -
18 Januari 2015 - 20:53
Carla En Kay:
Hier kou regen elke dag best donker!!!!! Bedankt van deze verhalen gaat ook hier de Zon een beetje schijnen..... Geniet Geniet Geniet!!!! Heel veel liefs xxxx -
20 Januari 2015 - 16:39
:
Hey reizigers!!
Het is ons niet helemaal duidelijk wat de reden van die aantrekkelijkheid van Teun precies is.
Verborgen sproetjes en/of borsthaar?
Want daar zijn ze natuurlijk wild op ha ha ;)
Of toch de biceps en sixpack :-D
Super om te lezen!
Veel plezier!! Helemaal niet jaloers!!
-
02 Februari 2015 - 18:54
Peter:
leuk om te lezen dat jullie het goed naar je zin hebben daar aan de andere kant van die plas water nog veel plezier daar . ps en altijd af bieden net als jullie moeder chloe want je betaald altijd te veel grtjs den onkel peer -
25 Februari 2015 - 17:12
Creta:
Hey vet die foto's , ik zie ze nu pas!(lange nasleep die carnaval ;) )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
